 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Спакой з лугоў плыве ў раку
Вятрыста на адкосіне.
Самотна слухаць скверыку
Глухія крокі восені.
Ці помніш, сьцежка ціхая,
Абцасікі вясёлыя?
Трывожна сэрца цікае,
З тугой гляджу наўкола я.
Міргаюць ліпы з ласкаю
Зялёнымі павекамі.
Тваёй касынкі ластаўка
Не мільгане, як некалі.
Што скверыку за розьніца,
Хто зжураны, хто змораны.
Яна, вядома, позьніцца,
Ён смаліць «беламорыну».
А пеўні дзень прысьпешваюць
Назло хлапцам, як некалі.
Ці ж трэйція і першыя
Мае адкукарэкалі?
Хіба ня ўчора вечарам,
Ад радасьці нямеючы,
Шаптаў табе спрадвечнае
I цалаваў ня ўмеючы?..
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
